Сочинение
Маё стаўленне да Андрэя Лабановіча ў аповесці Якуба Коласа «У Палескай глушы»
Маё стаўленне да Андрэя Лабановіча шматграннае. З аднаго боку, ён з'яўляецца прыкладам абавязковасці і цвёрдага духу. Андрэй прыязджае ў вёску з вялікай мэтай: адукаваць вясковых жыхароў і даць ім магчымасць успрымаць свет больш шырока. Ён сутыкаецца са складанымі жыццявымі ўмовамі, непрыязню некаторых жыхароў і з іх нежаданнем мяняць звыклую плынь жыцця, але не здаецца перад цяжкасцямі. Гэтыя рысы характару Андрэя Лабановіча выклікаюць у мяне павагу. Яго настойлівасць і вера ў сваю справу натхняюць і прымушаюць задумацца пра тое, што кожны з нас можа зрабіць нешта важнае для грамадства, калі будзе дастаткова ўпэўнены ў сваім шляху.
З іншага боку, не магу абмінуць увагай і яго слабасці. Андрэй — гэта жывая, адчувальная асоба, якая часам апынаецца на мяжы адчаю. Вельмі часта яму складана ўспрымаць абыякавасць і супрацьстаянне з боку тых, каму ён імкнецца дапамагчы. Гэтыя ўнутраныя канфлікты і сумненні робяць яго вобраз блізкім і зразумелым, бо мы ўсе праходзілі праз падобныя моманты ў сваім жыцці, калі здавалася, што намаганні не прыносяць плёну.