Сочинение
Францішак Скарына: асветник і кнігадрукар Беларусі
Францішак Скарына - знакамітая асоба ў гісторыі Беларусі і ўсёй Усходняй Еўропы. Яго ўнёсак у развіццё адукацыі, асветы і кнігадрукавання з'яўляецца адным з найбольш значных у перыяд сярэднявечча. Скарына, як піянер беларускага кнігадрукавання, стаў тым чалавекам, які зміг пераламіць традыцыйны лад перадачы ведаў у рэгіёне і закласці падмурак для іх шырокага распаўсюджання.
Ужо ў пачатку XVI стагоддзя Францішак Скарына стаў адным з першых, хто пачаў перакладаць і друкаваць кнігі на роднай мове. Вядома, што Скарына атрымаў універсітэцкую адукацыю, вучыўся ў Кракаве і, верагодна, у Падуі, што дало яму шырокія веды і разуменне таго, як можна змяніць грамадства праз адукацыю. Ён усведамляў важнасць кніг для развіцця культуры і свядомасці народа, а таму накіраваў свае намаганні на тое, каб зрабіць кнігі даступнымі вялікай колькасці людзей.
У 1517 годзе Скарына надрукаваў у Празе "Псалтыр" - першую беларускую кнігу, што стала вялікай падзеяй для ўсёй Усходняй Еўропы. Яго пераклады былі не проста адаптацыяй на новы лад, але і мелі значную культурную важнасць. Яны лічыліся ўзорнымі з пункту гледжання мовы, стылю і восприятия свету. Гэта была спроба стварыць сапраўдную нацыянальную літаратуру, якая б спрыяла развіццю беларускай культуры.
Скарына, акрамя перакладу Бібліі, займаўся выдаваннем і іншых кніг, напрыклад, "Малой падарожнай кніжкі" і "Апостала". У сваіх працах ён дасканала паказаў высокі ўзровень ведаў, з якім яму ўдалося спарадзіць рэнесансную традыцыю кнігадрукавання на беларускіх землях. Скарына рабіў свае кнігі даступнымі для простых людзей, што значна паскорыла распаўсюджанне асветы і навуковых дасягненняў.