Сочинение "Асноўныя ўласныя назіранні"

Тема "Асноўныя ўласныя назіранні" прапануе нам задумацца пра той свет, які акружае нас, і пра тое, што мы самі можам заўважыць у ім. Магчыма, гэта адна з самых цікавых тэм, паколькі яна дазваляе кожнаму з нас уключыць свой уласны жывы вопыт і падзяліцца сваімі думкамі. На маю думку, вось некалькі важных момантаў, пра якія варта паразважаць, гаворачы аб уласных назіраннях.

Перш за ўсё, варта звярнуць увагу на значэнне назіранняў у жыцці кожнага чалавека. Неяк выказаўся вядомы рускі пісьменнік Фёдар Дастаеўскі: "Каб разумець сэрца чалавека, трэба слухаць яго". І сапраўды, назіранне дазваляе нам глыбей усвядоміць праблемы і патрэбы іншых людзей. Мы можам навучыцца расшыфроўваць іх міміку, жэсты, інтонацыі — усё гэта дазваляе лепш разумець свет вакол нас. Так, у рамане "Вайна і мір" Льва Талстога мы бачым, як уважлівыя назіранні Наташы Растовай за навакольным светам дапамагаюць ёй знаходзіць агульную мову з людзьмі.

Другое, на што варта звярнуць увагу, гэта роля назіранняў у самапазнанні. Уласныя назіранні дазваляюць нам далікатней разабрацца ў сабе, зразумець свае пачуцці і рэакцыі. Мы часта паглыбляемся ў сябе, аналізуючы ўласныя ўчынкі або думкі. У аповесці Аляксандра Пушкіна "Еўгеній Анегін" галоўны герой заняты самапазнаннем, разважаючы пра свае ўчынкі і іх наступствы.

Назіранні дапамагаюць нам асэнсоўваць свет не толькі навокал, але і саміх сябе. Яны могуць стаць крыніцай для натхнення і творчасці. Напрыклад, многія мастакі і пісьменнікі здабываюць ідэі для сваіх твораў з простых штодзённых назіранняў. У апавяданні "Кацярына" Антон Чэхаў вельмі ўдала заўважае чалавечыя характарыстыкі і дробныя дэталі, якія ператвараюцца ў сюжэтную лінію.