Сочинение
Урман матурлык һәм сәламәтлек чыганагы
Урманнар — безнең планетаның бик кадерле һәм кирәкле байлыкларының берсе. Алар безне сокландырган гүзәл матурлыклары белән генә түгел, ә сәламәтлек өчен дә зур әһәмияткә ия булуы белән дан тоталар. Урманнарның кыргый табигате, саф һавасы һәм мулъ үсемлек дөньясы кешегә куәт һәм рухның ныклыгын бирә.
Урман — ул матурлыкның чоры. Табигатьнең төрлелеген, гармониясен иң яхшы күрсәткән урын ул. Көзге урманның төрле төсләргә буялган яфраклары, язгы урманның яшәрүче йөзләре, кышкы кар белән капланган агачлар — боларның барысы да урманның матурлыгын арттыра. Лев Толстойның "Анна Каренина" әсәрендә шулай ук табигать образлары ярдәмендә кешеләрнең рухи халәте, дөньяга карашы чагылдырыла. Урманнардагы бу матурлык безне уйланырга мәҗбүр итә, эчке дөньяга тынгылык китерә.
Ләкин урманнарның әһәмияте аларның матурлыгы белән генә чикләнми. Урманнар безгә, беренче чиратта, саф һава бүләк итәләр. Шуңа күрә алар сәламәтлек чыганагы булып та хезмәт итәләр. Урманнар үсемлекләренең фотосинтез нәтиҗәсендә, бәлки, безгә кислород бүлеп чыга. Һава сафлыгы, тынычлык һәм урындагы табигать музыкасы нерв системасын тынычландыра, кеше организмына стресслардан арынырга ярдәм итә.